Zwarte thee

Afgelopen zomer was ik op vakantie in Luxemburg. In het hotel waar wij logeerden hadden ze een wel heel aparte gedachte over de sterkte van thee. De eerste morgen schonk ik een kopje thee in, en aan de kleur te zien dacht ik dat het koffie was. Het bleek echter ?gewoon? thee te zijn. Na één slok van dit zwarte goedje wist ik genoeg. Hier kunnen ze écht geen thee zetten. Gelukkig waren er drie oplossingen. Er stond namelijk een kan gekookt water voor kruidenthee. De eerste oplossing was dan ook om een laagje van het zwarte goedje in een kopje te doen, en er vervolgens alleen gekookt water bij te doen.

De tweede oplossing was om een eigen theezakje mee te nemen, en zelf de sterkte van je thee te bepalen. Dit bespaarde een hoop gedoe.

Als laatste kon je ook een paar zakjes citroensap in je thee doen. Citroen verzacht namelijk de smaak van sterke thee.

Eigenlijk kon ik na het drinken van die veel te straffe thee maar tot één conclusie komen: men heeft hier het begrip ?zwarte thee? wel erg letterlijk opgevat.

En dan ben ik toch benieuwd hoe groene thee er in dit hotel uit zal zien.

Marina

Afternoon Tea (4)

De gewoonte om thee te drinken verspreidde zich snel over alle lagen van de bevolking. Als de rijken hun thee hadden gedronken, gebruikten de bedienden de theeblaadjes nog een keer om voor zichzelf een pot thee te zetten. En deze theeblaadjes, waarvan dus al twee keer thee was gezet, werden daarna nog een keer verkocht aan de achterdeur. Toch heeft thee meegeholpen de volks-gezondheid te verbeteren. Ten eerste werd het water voor de thee gekookt en ten tweede greep men minder snel naar de gin. Met de groeiende populariteit van thee nam ook de belangstelling voor het theeservies toe. In de 17de en 18de eeuw werd op grote schaal Chinees aardewerk en porselein ingevoerd. Dit diende als (reukloze!) ballast en beschermende onderlaag voor de thee, die men toen nog veel kostbaarder achtte. In Engeland heet het porselein nog steeds china. Pas in de 18de eeuw was men in staat om in Engeland zelf porselein te maken. In deze Victoriaanse tijd maakte men zelfs theepotten met twee tuiten. Eén tuit voor de sterk getrokken thee en de andere tuit voor een wat slapper aftreksel. Josiah Wedgwood bracht met zijn niet al te dure serviezen het plezier van het theedrinken uit elegante kopjes binnen ieders bereik.

Diana Wester. Volgende keer het slot!

Badthee (2)

Nadat ik in het oktobernummer al schreef over badthee, heb ik deze vakantie de proef op de som geno-men. Dit was echter geen succes. De geur van de badthee die ik gebruikte was Welterusten Badthee, met als ingrediënten o.a. kamille en lavendel. Nadat het zakje een poos in het badwater had gedobberd, zat er nog nog maar weinig geur aan het water. Tot overmaat van ramp scheurde het theezakje: heel het bad onder de rozemarijn, lavendel en weet-ik-wat.

Toen ik het water weg wilde laten lopen zat -u raadt het al- de afvoer verstopt en moest ik vervolgens de thee uit de afvoer gaan halen.

Zou dit ?succes? misschien komen omdat er op de verpakking staat:

alleen voor volwassenen?

Theeceremonie

Het is woensdagmiddag. Ik slof richting het lokaal van de theeceremo-nieclub. Het is voor mij een enorme uitdaging. Zal ik, als Hollandse, ooit die verfijning kunnen leren als mijn Japanse vriendinnen? Voor mij is het slechts één jaartje dat ik het uit mag proberen. Ik zit hier op school als uitwisselingsstudente. In de verte komt onze docente, ze draagt traditie-getrouw haar kimono. Als de deuren opengaan komen we een andere wereld binnen. De geur van tatami-matten (rijstmatten die de vloer bekleden) prikkelen mijn neus. De ruimtes zijn afgesloten met rijstpapie-ren deuren. Ik ben acuut vreselijk zenuwachtig, want per definitie gaat in deze ruimtes alles mis. Glimlachend word ik dan door mijn vriendinnen gecorrigeerd. Niet met links maar met rechts over de naad van de mat stappen, niet rechtsom maar linksom de theekop draaien, niet eerst de thee inscheppen, maar eerst de kop symbolisch reinigen. Teveel om op te noemen. De docente houdt zich alleen maar met de verst gevorderden bezig en de rest van de correcties ?besteedt ze uit?. De allereerste keer staat in mijn geheugen gegrift. Speciaal omdat ik kwam, was iedereen in kimono. Ik mocht naast de docente zitten. Bedrieglijk eenvoudig maakte ze een kop thee voor mij. Ik moest in seiza (op de knieën) zitten. Helaas moesten alle andere aanwezigen ook een kop thee van haar krijgen, en moest ik dus meer dan drie kwartier zo blijven zitten. Na afloop voelde ik mijn benen niet meer en lopen ging al helemaal niet! Ook de thee verbaasde mij. Alles had ik verwacht, maar niet dat ik drie slokken van een grasgroen gekleurd goedje zou moeten drinken. Nooit gedacht dat thee ook die gedaante zou kunnen aannemen. Ik werd bovendien gesommeerd de laatste slok vooral luid slurpend op te drinken. Het is een teken voor de ?kok? dat de thee goed gesmaakt heeft. Ik voelde me opgelaten, omdat ik als eerste een kop thee kreeg en natuurlijk niet wilde slurpen. Toen ik later de luide geluiden van de anderen hoorde begreep ik dat ik in gebreke was gebleven. Eerlijk gezegd vond ik de thee ook niet om te drinken. Gelukkig hadden we wat zoets erbij gekregen, ter compensatie.

De vanzelfsprekende gratie waarmee Japanners de ceremonie kunnen uitvoeren zal me mijn hele leven bij blijven. Voor hen is het een ?way of life?. Eindeloos oefenen en herhalen. Het is niet zo eenvoudig als het eruit ziet, maar is dat niet met zoveel in het leven? Caren de Graaff.

Caren heeft een jaar van haar school-tijd in Japan doorgebracht. Inmiddels woont ze alweer in Nederland. Hier-boven vond u een artikel naar aan-leiding van haar belevenissen in Japan.

Theefeitjes

* Een Japanse theeceremonie duurt ongeveer vier uur.

* ?s Werelds grootste theeveiling vindt in het seizoen plaats in Calcutta.

* Theeproevers spuwen, net als wijnproevers.

Column Nr. 6

De werking van thee

In de column van de vorige nieuwsbrief was in de KRACHTEN van het excellente Kruyt THEE, het Tractaet

uit de 17e eeuw, te lezen dat men

destijds van mening was dat het drinken van thee een zeer gunstige uitwerking had op onze gezondheid.

Daar wetenschappelijke bewijzen ontbreken en de oude teksten soms humoristisch overkomen, zijn wij geneigd de inhoud van het Tractaet afgezien van Het Lest de Dorst

niet echt serieus te nemen.

Met name de laatste 10 jaar

wordt echter veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de verschillende werkzame stoffen in thee. En wat blijkt… men ontdekt steeds meer positieve eigenschappen.

Dat geldt vooral voor groene theesoorten (die ook in de 17e eeuw gedronken werden).

Er is nu geen Tractaet maar een heel boek over geschreven: Gezond met groene thee van Dr. Jörg Zittlau.

Wellicht minstens zo waardevol…

Een schooldag.

Een leraar zette je voor schut.

Je haalde bovendien, uiteraard geheel onterecht, een zware onvoldoende.

Met je vrienden/vriendinnen

wilde het ook al niet klikken.

Eigenlijk zat alles tegen.

Tot overmaat van ramp regende

het toen je naar huis ging.

Toen je doodmoe thuis kwam had

je het dan ook helemaal gehad!

Een kopje geurige, hete thee

en een vriendelijk woord doen

dan samen wonderen;

?Ga even lekker zitten, dan drinken we een kopje thee en praten samen wat?

Binnen een halfuurtje voel je

je weer als herboren en kun je

er weer volop tegen aan.

Dat is óók ?De werking van thee?!

In Column Nr 7…

Het genieten van thee

Karel Christiaan Thieme, theeproever

Www.theecultuur.nl

Het is zover! Thieme?s Echte Thee heeft een eigen internetpagina. Het adres is: http://www.theecultuur.nl Hierop is o.a. informatie te vinden over de wijze van ondernemen van Thieme?s Echte Thee, het laatste theenieuws en natuurlijk ook wat theelinks. Een leuke site, dus een bezoekje brengen lijkt me meer dan de moeite waard!

What?s in a name?

De theedoek dankt zijn naam aan het feit dat begin 19de eeuw rijke mensen thee dronken uit kostbaar porselein. Na het theedrinken bracht het dienstmeisje een kom water. De vrouw des huizes waste de kopjes namelijk zelf af en droogde ze met een linnen doek. De vroegst bekende theedoeken stammen uit 1830 en waren rood-wit geblokt.

Colofon

Heeft u vragen, opmerkingen of reacties, stuur deze dan naar:

Marina Polderman

Spaarlingsstraat 3

4421 GD Kapelle

Tel. 0113 342388

Tea-World is een productie van Marina Polderman.

De theecolumn wordt verzorgd door dhr. Thieme.